یک سری دسته بندی را از امروز می خواهم در وبسایتم آغاز کنم با عنوان “تشویق خودم” براساس این جمله از استیو جابز:
” من برای کارهایی که نکردم خودم را تشویق می کنم تا کارهایی که کردم”
پدر من یک تعمیرگاه خودرو دارد و در کار خودش موفق است. از اولین های، کار خود بوده و الان از قدیمی های این رسته حساب می شود.
در سال های اخیر که مردم مصرف گرا تر شدند، بازار خودرو بیش از پیش داغ شد و بعضی ها تا جایی که در حد توانشان باشد، خودرو خود را ارتقا می دهند (بعضی هم بیش از حد توانشان).
جایگاه خودرو به یک جایگاه خیلی خاص تبدیل شد و هر کسی در هر طبقه از جامعه برای آن داستانی برای خود گفت.
اگر بیزنس من هست می گوید: ماشین کلاس کار یک بیزنس من هست. میدونی با این ماشین چقدر تا حالا توانستم قرارداد ببندم.
اگر دانشجو هست: با این ماشین که میام جلو در دانشگاه همه زومَن روم.
اگر پدر خانوادست: این ماشین را که گرفتم، بچه ها خیلی دوستش دارند.
ماشین به آدم اعتماد به نفس میده
و …
خلاصه که آدم دیدم که می گوید: ماشین از نون شب واجب تر است.
در این مقطع از زمان که من این مطلب را می نویسم، خودرو از حالت انجام کار خارج شده و به یک محصول لوکس تبدیل شده است و مردم بیشتر به دنبال مزایای جانبی آن هستند.
خلاصه صحبتم این هست که با تمام این تفاسیر، اقدام کردم به فکر نکردن راجع به کسب و کار پدرم.
با اینکه می دانم سرمایه ی ریالی، اعتباری و تجربی در آن هست. اما
دوست دارم کارهای خودم و بیزنس های خودم را دنبال کنم و هرگز حتی به آن فکر هم نکنم.
من خودم را برای اینکه به بیزنس پدرم و گسترش آن، فکر نمی کنم تشویق می کنم.
با تشکر
حمید طهماسبی
2 دیدگاه روشن شغل پدر
سلام
آقا حمید عزیز من اولین بار هست که نظر میذارم و باید بگم از مطالب سایت مخصوصا مطالب مربوط به کسب و کار تجارت الکترونیک استفاده می کنم و خوشحالم که اینقدر خوب و کاربردی می نویسی
همیشه بنویس
بهترین آرزوها
سلام میلاد جان
مرسی که به اینجا سر می زنی و خوشحالم که مطالب برات مفیده
ممنون که به من دلگرمی میدی. با این انرژی که از شما می گیرم قول میدم بهتر هم بنویسم.