محمدرضا شعبانعلی، محمدرضا شعبانعلی است

من تا به الان هیچ پستی را به صورت مستقیم در مورد محمدرضا شعبانعلی نازنین ننوشته بودم، چون اعتقاد داشتم اسم ایشان باید در وبلاگی باشد که در شان ایشان باشد. البته امروز ادعا نمی کنم که این وبلاگ در اینچین جایگاهی هست اما خواستم از این مناسبت (زاد روز ایشان) استفاده کنم و کمی در مورد این انسان بزرگ بنویسم.

قطعا و یقینا تمام اطرافیان من محمدرضا شعبانعلی را می شناسند.

اگر بخواهم برای کسانی که او را نمی شناسند چند خطی بنویسم باید بگویم

دکتر حسابی را می شناسید؟

پروفسور سمیعی را می شناسید؟

مریم میرزاخانی را به خاطر دارید؟

تمام این افرادی که از این دست هستند را به خاطر بیاورید.

محمدرضا شعبانعلی از تمام این ها از نگاه من و برای من بزرگ تر است. مطمئنا اگر محمدرضا (خودشان دوست دارند با اسم کوچک صدایشان کنیم) در خارج از کشور بود خبرهای موفقیت او را بیشتر می شنیدید و می توانستیم مانند این صفحه های اینستاگرام عکس او را برای همدیگر بفرستیم و بگوییم: ببین، این و میبینی مدیرعامل فلان جاست، یا فلان جایزه رو بُرده، اسمش محمدرضا شعبانعلیه، ایرانیه.

بعد هم بگوییم: حیف که اینچنین افرادی خارج از کشور هستند و بنشینیم حرف های آب دوغ خیاری بزنیم و از همه چیز گله کنیم.

اما خدا ما را دوست داشته که امروز نعمت حضور و وجود این معلم بزرگ و نازنین بالا سر ماست.

محمدرضا در زمینه های بسیاری نفر اول یا جزو TOP10 کشور است.

در زمینه های بسیاری حتی جزو TOP های دنیا است.

اما محمدرضا به هیچ کدام از این ها دلبستگی ندارد. با اینکه کارشناسی مکانیک و ارشد MBA خود را از شریف گرفته، اما دوست دارد او را معلم بدانیم (چون هست)

اما اگر بخواهیم لیستی از معلمین تاثیرگذار و دلسوز ترتیب دهیم، اگر لیست را با اسم محمدرضا آغاز کنیم، دیگر کسی را نمی توان به آن لیست افزود، می بایست لیست را ببندیم برویم لیست دیگری ترتیب دهیم.

محمدرضا مثل هیچ کس نیست. به دنبال اقای “مهندس” شنیدن و این مقام ها نیست. که صد البته از هر مهندسی که تا به حال دیده ام مهندس تر است.

در جایی از او خواندم که نوشته بود، اسم من را پدر و مادرم انتخاب کردند و “مهندس” را وزارت علوم به من داده، ارزش پدر و مادرم از وزرات علوم بیشتر است، پس من را همان محمدرضا صدا کنید. (نقل به مضمون)

و من چقدر خوشحال و خوشبختم که معلم بزرگی مانند او دارم. اغراق نکردم اگر بگویم خیلی خوشحالم که در ایران به دنیا آمدم و توانستم این شخصیت بزرگ را بشناسم، ببینم و همواره شاگردی ایشان را کنم.

لحظه ای که در زمینه ای من را حتی به صورت نسبی تایید می کند، تاییدش از هر کس دیگری برای من بیشتر ارزش دارد.

همه می دانند که او بسیار با سواد و در کلام بسیار صریح است. با صراحت صحبت می کند چون وام دار هیچ حزب و گروهی نیست.

وقتی می خندد احساس می کنم تو دنیا مشکلی وجود ندارد.

محمدرضا شعبانعلی

 

وقتی دقت می کند می دانم که چیزهایی می بیند که هر کسی متوجه آن نمی شود.

محمدرضا شعبانعلی

 

وقتی در مورد مطلبی صحبت می کند، می توانی مطمئن باشی که این اطلاعات موثق ترین و به روز ترین اطلاعاتی هست که در دنیا وجود دارد. ظرافت کلامی این آدم اگر نگویم بی نظیر، خیلی خیلی کم نظیر است.

محمدرضا شعبانعلی

 

و او برای من بهترینِ بهترین هاست

محمدرضا شعبانعلی

 

هیچ کس شبیه او نیست.

محمدرضا شعبانعلی، محمدرضا شعبانعلی است.

محمدرضا تولدت مبارک

 

پی نوشت: هر سال دوستان با #آقامعلم این روز را در شبکه های اجتماعی به ایشان تبریک می گویند.

 

با تشکر

حمید طهماسبی – شاگرد محمدرضا شعبانعلی
4.7/5 - (56 امتیاز)

15 دیدگاه روشن محمدرضا شعبانعلی، محمدرضا شعبانعلی است

  • سلام‌، درود بر شما و درود بر استاد محترم شعبانعلی .
    من نه جنابعالی را می‌شناسم و نه ایشان را .
    ولی آفرین به قدر دانی و تقدیر‌شما و معرفی ایشان .
    برای جنابعالی و استاد و سایر عزیزان بی ادعا وگمنام آرزوی سلامتی و موفقیت می‌نمایم .

    حمدی

  • بودن محمدرضا و تلاش هاش بخصوص سایت متمم، یه سعادت بزرگ و فرصت بی نظیره برام…. در عین حال آقای حمید شما بدجور عاشق شدی☺☺☺☺

  • امیرمسعود حدیدی می گفت خیلی عجیبه که من اول با متتم آشنا شدم و نه محمدرضا شعبانعلی. امروز داشتم از امیرمحمد قربانی می پرسیدم که بیا به من بگو محمدرضا کیه؟ و پاسخی که دنبالش بودم رو نگرفتم. با خوندن این مطلب خیلی خیلی بیشتر انگیزه پیدا کردم در زمره ی شاگردهای ایشون جا بگیرم. امیدوارم هر چه زودتر چنین شود. :))

  • با سلام
    من هم چند روزی مشتاق روزنوشته ها و سایتت متمم ایشون هستم و واقعا به نظر میاد انسان فرهیخته ای باشند. و خوشحالم که خداوند مرا در فضای مجازی و دنیای وب با ایشون آشنا کرد.
    نکته ای که می خاستم بگم اینه که متنی که نوشتین سراسر احساس بود و احساس نابتان را به ایشان متوجه شدم. به نظر میاد بهترین چیزی که یک معلم از شاگردش می خاد اینه که خیییییلی خیییییلی از خودش بهتر و والاتر ظاهر بشه تا بتونه ادامه دهنده ی راه ایشون باشه و چه زیبا بود اگر مطالبی را که از ایشون آموختین و تجربیاتی که از ایشون کسب کردین را با خوانندگان وبلاگتون به اشتراک بگذارین .
    موفق باشین

  • تا حالا ندیدمشون ولی کارهاشونو دنبال میکنم و خیلی حس خوبی نسبت بهشون دارم.

  • چقدر حس آشنایی بود.وقتی میخوندم انگار از زبون من بود برای معلم خودم که این حس رو بهش دارم یه حس دوست داشتنی که ادم از شاگردی یک نفر که براش خیلی ارزشمنده کیفوره…
    افتخار نداشتم ایشون رو از نزدیک ببینم ولی از فایل هایی که ازشون شنیدم حس اطمینان و اعتماد بهشون رو تجربه کردم و مطمئنم اگر افتخار شاگردیشون رو داشتم قطع به یقین همین احساسات رو تجربه میکردم.
    چه خوب که شاگرد قدردانی چون شما دارن. پایدار باشین.

  • محمدرضا جان تولدت را از صمیم قلب تبریک میگویم
    خوشحالم که در متمم با شما با شما اشنا شدم و از مطالب شما استفاده میکنم ، در مورد موثق بودن؛ زمانی که مطالبی را از متمم میخوانم به ان ایمان دارم …

  • در طی هفت سال گذشته، یاد گرفتن از این معلم بزرگ، برای من یک افتخار بوده و خواهد بود.

  • همه‌مان دوستش داریم 🙂
    از صمیم قلب…

  • حمید جان محمدرضا از بس گوسفندنگرانه زندگی می کنه و حرف می زنه حرص آدم رو درمیاره . رو منم اثر گذاشته ، تا ته هرچیزی رو درنیارم ول نمی کنم
    از طرف دیگه تو هر تعریفی از معلم داری رو بگذاری جلو اسم اش انگار واسه اون گفتن: دلسوزی، مطالعه مستمر ، آموزش آموخته ها ، ساده حرف زدن به زبان بچه ها ، شنیدن حرف های بدیهی و تحقیر نکردن شاگردها و…
    واقعا خدا رو شکر معلمی به این خوبی داریم.

  • “وقتی می خندد احساس می کنم تو دنیا مشکلی وجود ندارد.”
    “وقتی دقت می کند می دانم که چیزهایی می بیند که هر کسی متوجه آن نمی شود.”
    “وقتی در مورد مطلبی صحبت می کند، می توانی مطمئن باشی که این اطلاعات موثق ترین و به روز ترین اطلاعاتی هست که در دنیا وجود دارد. ظرافت کلامی این آدم اگر نگویم بی نظیر، خیلی خیلی کم نظیر است.”

    حمید. چقدر قشنگ نوشتی و در کل، از صمیم قلب نوشتی و به دل نشست.
    و همچنین چقدر دوست داشتنی بود انتخاب عکسهات، متناسب با اون نوشته ها.
    و عکسِ آخر هم که دیگه آخرش بود.
    به نظر من، این خیلی دوست داشتنیه که قدر داشته های ارزشمندت رو میدونی و به زیبایی بیان شون میکنی.
    امیدوارم زندگیت، هر لحظه، پر باشه از داشته های ارزشمند و پربار و دوست داشتنی.

  • من استاد رو اولين بار در همايش ٢٦ مرداد سال ٩٦ ملاقات كردم، اينكه با همه وجود و صراحت افكارش رو بيان ميكنه و بعد با همه خستگي جسمي با كل متممي ها عكس مَي گيرن و همچنان لبخند ميزنند ستودنيست.
    حميد عزيز انتخاب جملات و عكس هايت در خصوص معلم عشق همانند همه كارهايت بينظير مَي باشد. به حق كه شاگرد همان استادي…
    درخصوص تولد استاد از مسيحا برزگر (بوي خوش سعادت) را نقل ميكنم.
    اگر نور درون خويش را بيابي
    به آب حيات سعادت رسيده اي
    سعادت تَو ،همچون رايحه ي گلي زيبا، به همه كس و همه چيز مَي رسد و آنها را نيز بهره مند مَي سازد.
    بدين سان ، كسانيكه دلي حساس و پذيرا دارند
    به محض آنكه در مجاورت تَو قرار مَي گيرند
    احساس مَي كنند چيزي در درون آنها مَي شكفد
    دل آنها،نسبت به سعادت تَو، واكنش نشان مَي دهد و زنگي در فضاي جانشان طنين مَي افكند.
    كسيكه سعادتمند ميشود
    بوي خوش سعادت را
    به هر كجا كه ميرود، با خود مَي برد.
    به همين دليل است كه بر فرد تكيه ميشود، نه بر جامعه.
    اگر چند نفر به روشني برسند
    جمعي بسيار را به روستايي مَي رسانند.
    بدين سان ، همه جا نور باران خواهد شد.

  • حمید جان به خاطر این مطلبت واقعاً تشکر می‎کنم.
    بات موافقم که می‎گی:
    هیچ کس شبیه او نیست.
    محمدرضا شعبانعلی، محمدرضا شعبانعلی است.

  • حمید ازت متشکرم که این روز مهم رو یاد اوری کردی
    به نظرم بدهی ما به این انسان شریف خیلی بیشتر از یک تبریک خشک و خالی هست، پس من در این لحظه به احترام محمد رضا که معلم دوست داشتنی و دلسوز و مهربان و همه چیزهایی که حمید گفت + همه اونچه که خوب هست و به ذهن میرسه بلند میشم و با افتخار ایشون رو تشویق میکنم و این روز فرخنده رو به ایشون تبریک میگم.

  • تولدت مبارک محمدرضا
    ممنون حمید از این همه حس خوبی که انتقال میدی. کاش ماهم مثل تو شاگردانی خوبی باشیم

دیدگاه خود را بنویسید:

آدرس ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد.