من مدرک کارشناسی ارشدِ مهندسی مدیریت ساخت دارم. چند سال پیش که وارد این رشته شدم فقط 3 یا 4 تا دانشگاه این رشته را داشتند. خیلی خاص بود و کمتر از 500 نفر فارغ التحصیل از ارشدِ این رشته در ایران بود. (حالا را خبر ندارم، ولی فکر کنم آن عدد شده باشه 5000 نفر!)
رفتم و برای امتحانات نظام مهندسی اقدام کردم. در رشته نظارت هم قبول شدم.
به نظرم مُهر گرفتن برای محاسبه و اجرا هم نباید زیاد سخت باشد. اما صحبت الان من بر سر این است که با سهمیه نظارت در سال، حدود ماهی یکی دو میلیون تومان می توان درآمد ایجاد کرد.
اما من امسال به خودم قول دادم که دیگر سر سوزنی هم به نظام مهندسی و مُهر و … فکر نکنم و بیشتر به کار فعلیم بپردازم. تمام تمرکز و منابع را در این راه مصرف کنم.
یاد این جملات از محمدرضا شعبانعلی افتادم:
استراتژی هنر انتخاب نکردن و کنار گذاشتن است.
استراتژی تخصیص بهینه منابع است.
پس بی خیال نظام مهندسی
با تشکر
حمید طهماسبی
