امشب به یکدفعه این آهنگ را با خودم زمزمه کردم. شروع به دانلود کردم و مثل همیشه گفتم با شما ها به اشتراک بذارم.
البته این آهنگ مربوط به فیلم “رضا موتوری” با بازیگری خوب بهروز وثوقی است. من به شخصه بهروز وثوقی را بهترین بازیگر مرد قبل از انقلاب می دانم.
فرهاد مهراد یک هنرمند بود. حقیقت من خودم هم الان ویکی پدیا را چک کردم و متوجه شدم بسیار آدم بزرگ و تاثیر گذاری بوده.
با صدای بی صدا
مث یه کوه بلند
مث یه خواب کوتاه
یه مرد بود یه مرد
با دستهای فقیر
با چشمهای محروم
با پاهای خسته
یه مرد بود یه مرد
شب، با تابوت سیاه
نشست توی چشمهاش
خاموش شد ستاره
افتاد روی خاک
سایه اش هم نمی‌موند
هرگز پشت سرش
غمگین بود و خسته
تنهای تنها
با لبهای تشنه
به عکس یه چشمه
نرسید تا ببینه
قطره، قطره
قطرهٔ آب، قطرهٔ آب
در شب بی تپش
این طرف، اون طرف
می‌افتاد تا بشنفه
صدا؛ صدا …
صدای پا، صدای پا …
با تشکر
حمید طهماسبی
