بهترین یا موفق ترین

فرقیست بین بهترین بودن و موفق ترین بودن.

کسی که تخصص دارد بهترین می شود

و کسی که تمایز دارد موفق ترین

با داشتن تخصص های بالا و دانش فراوان می توانید به یکی از بهترین آدم های حرفه خود تبدیل شوید، اما موفق ترین بودن از آن کسی که علاوه بر آن بتواند یک تمایز منحصر به فرد ایجاد کند، که هر کس چه از همکاران و هم صنفان چه از مشتریان بگویند این با بقیه فرق دارد.

به نظر من بهترین بودن یکی از ایستگاه های جاده “موفق ترین” بودن است. خیلی ها در آن ایستگاه آنقدر بهشان خوش می گذرد که دیگر از مابقی راه غافل می شوند.

تمایز (عجب کلمه ای)

برای داشتن تمایز دائما باید به این فکر کنید که من

این خدمتی را که همه دارند

این مهارتی را که همه دارند

این محصولی را که همه دارند

چگونه ارائه بدهم یا از آن استفاده کنم که با دیگران تفاوت داشته باشم.

لباسم چگونه باشد؟

طرز صحبت

نحوه فکر کردنم

طرز رفتارم

روش تصمیم گیری ام

نگاهم به مسائل

چه مهارت هایی الان لازم است؟

من در چه چیزهایی استعداد دارم؟

در چه چیزهایی از دیگران برترم؟

به نظرم جمله درستی است:

افراد موفق بر روی نقاط قوت خود و افراد شکست خورده بر روی نقاط ضعف خود تمرکز می کنند

تمایز بسیار مهم است و با یک نگاه اجمالی به اطرافیانِ موفق تان متوجه می شوید در زمینه هایی، بسیار با بقیه تفاوت دارند، همین عامل موفق بودن آن هاست.

Differentiation

یادم هست که روزی به من گفتند وقتی همه سیاه می پوشند تو سفید بپوش.

با تشکر

حمید طهماسبی