منطقیِ به ظاهر غیر منطقی

این صحبت در ظاهر (یا بهتر بگویم برای افراد کار نکرده) خیلی خیلی غیر منطقی است اما برای خود من یک باور منطقی و مهم است. به همین دلیل دسته بندی ایجاد کردم به عنوان “چارچوب کاری” تا از این به بعد اینگونه مطالب را اینجا بنویسم و دیگران را ارجاع دهم.

فلش بک به سال ۸۶: مکان – سر کلاس ریاضی کنکور

سر کلاس ریاضی استاد آرش کمالی بودیم، که به دلیل اهمال کاری های ما در خواندن درس و بهانه آوردن ها برایمان داستانی تعریف کرد.

گفت: ببنین بچه ها، شما فکر کنید که همه رتبه های کنکور آزمایشی شما زیر ۱۰ شده. پس می شود گفت در کنکور اصلی هم احتمال اینکه شما رتبه زیر ۱۰ دریافت کنید بسیار است. حالا می زند و دو شب قبل از کنکور پدر شما فوت می کند. شما در روز جلسه کنکور آنقدر که باید تمرکز فکری ندارید. پس کنکور را خراب می کنید و رتبه شما بالای ۳۰ هزار می شود.

نتیجه تمام کنکور های آزمایشی را برمی دارید و می برید پیش دکتر توکلی (آن زمان رئیس سازمان سنجش بودند).

می گویید: آقای دکتر ببینید من همه کنکورهای آزمایشیم را زیر ۱۰ شده ام. به خدا پدرم فوت کردند که من در کنکور اصلی خراب کردم. اصلا می خواهید همین الان هر سوالی که می خواهید بپرسید اگر من نتوانستم جواب دهم، حرف شما درست.

دکتر توکلی می گوید: پسرم من واقعا از اتفاقی که برای شما افتاده متاسفم. اما برو و سعی کن برای کنکور سال آینده آماده شوی.

داستان کسب و کار و بهانه آوردن برای حضور نداشتن (از عمد حضور را بولد کردم چون حضور داشتن با وجود داشتن با هم کاملا متفاوتند. وجود یعنی اینکه آن شخص، به صورت فیزیکی هست و امروز صبح انگشت هم برای ورود زده است. حضور یعنی اینکه با تمام توجه و دقت مشغول انجام کار است) در شرکت یا بی دقتی در انجام امور به مراتب خیلی بالاتر و حساس تر از داستان کنکور ماست.

تعدادی از موانعی که باعث می شوند ما در سر کار نتوانیم حضور داشته باشیم:

تفریح های ادامه دار و باز:

از دیدگاه من تفریح دو دسته دارد: ۱- مُقطّع ۲- باز

تفریح مُقطّع تفریحی هست که وقتی شما در آن هستید، کاملا مشغول تفریح اید و بعد از اتمام تفریح، پرونده آن به کل بسته می شود.

مانند: سینما، پلی استیشن و …

تفریح باز تفریحی است که دو روز در آن تفریح هستید و می بایست یکی دو روز هم استراحت کنید تا خستگی آن تفریح از تن تان بیرون رود، یا خطر بوجود آمدن جراحت یا صدمه دیدن در آن وجود دارد.

مانند: رفتن به تفریحات آفرود یا کوهنوردی و …

البته نمی شود کاملا برای این دو مرزی قائل شد.

امکان دارد یک نفر بگوید، کوهنوردی برای من نشاط آور است و نیاز به استراحت پس از آن در حد یک خوابیدن شبانه است و فردا صبح فِرِش سر کارم هستم.

از آن طرف هم امکان دارد که در تفریح سینما، شما با شخصی دیگر آشنا شوید و رابطه عاطفی شکل بگیرد. پس این هم تفریح مُقطّع نیست.

منظور من داشتن مدل ذهنی تفریح مُقطّع است. حالا بهتر می توانیم بفهمیم که هر تفریحی به شرط مُقطّع بودن پذیرفته است.

بیماری:
ما باید تمام تلاشمان را بکنیم تا مریض نشویم. (شاید شما بگویید که این که واضح است، چه کسی می خواهد که مریض شود).

بیرون رفتن از یک محیط گرم بدون پوشش مناسب

انتخاب تفریحات در مناطق سردسیر بدون امکانات لازمه

مراجعه نکردن به موقع به دکتر برای بیماری

و خیلی مسائل دیگر از جمله تغذیه مناسب و …

چنانچه بیمار هم شدیم، تا بهبود کامل در منزل استراحت کنیم، چون کار کردن ما با این شرایط دارای راندمان پایینی است و همچنین در صورت ویروسی بودن بیماری، امکان دارد که سایرن در شرکت دچار آن بشوند.

ما اگر درجایی مشغول کار هستیم باید بدانیم پس مسئولیتی بر دوش داریم. وظیفه ما است که این بار برای رد شدن از خیابان به جای یک بار نگاه کردن به چپ و راست خیابان، این کار را دو مرتبه انجام دهیم و بدانیم مرتبه دوم برای این است که ما مسئولیتی پذیرفته ایم و دیگر بحث منِ تنها نیست.

استفاده از موبایل:

استفاده از موبایل می شود گفت یک اصطلاح است. منظور صحبت کردن با موبایل یا حتی چک کردن تلگرام از روی دسکتاپ نیز می شود. هر آنچه که باعث شود توجه و دقت ما یا اطرافیانمان، از کارهایی که انجام می دهند باز شود.

با تشکر

حمید طهماسبی