یکی از سوالاتی که این روزها ذهنم رو مشغول کرده این هست که میگن اگر یک نفر در ایران موفق باشه همه جای دنیا موفق هست. این جمله درسته؟ یا مثل خیلی جمله ها کلی و غیر قابل استناد هست. اصلا موفق یعنی چه؟ آیا منی که می خوام این حرف رو برای خودم مشخص کنم اصلا در ایران موفق بودم که حالا بخوام جای دیگری در دنیا این را مشخص کنم؟ اصلا اگر موفق بودم جای دیگر دنیا چه …
دسته: گذری
آخرین مطلبی که نوشتم شهریور پارسال بود. هر چقدر کمتر بنویسم نوشتن برام سخت تر می شود. بعضی وقت ها بر می گردم و پشت سر خودم را نگاه می کنم و خیلی تعجب می کنم از این همه اتفاق هایی که افتاده چه شد که توانستیم جان سالم به در ببریم. ما که از سال شهریور 95 جدی ترین کسب و کارمان را شروع کردیم دقیقا از فروردین 97 مشکلات پشت سر هم یکی پس از دیگری رگباری پیش …
در یکی دو سال اخیر آن طور که دلم می خواست نتوانستم وقت بگذارم و مطلب بنویسم. حقیقت این است که فکر می کنم من بیشتر آدم پادکست هستم تا وبلاگ، اما داشتن وبلاگ مزایای بسیاری دارد. اگر باز هم به قبل برگردم وبلاگ نوشتن را حتما در کارهایم قرار می دهم. دوست داشتم به بهانه 6 سالگی وبلاگم، 6 مزیت داشتن وبلاگ شخصی را بگویم. 1- یادگیری: به طرز حیرت آوری وقتی می خواهم شروع کنم به نوشتن، فکر …
برای بررسی موضوعی دست به سرچ شده بودم که یکدفعه به این فکر کردم که ۵۰ نفری که بیشترین درآمد را از ورزش داشته اند را در فوربس ببینم. آمار جالبی بود ۷ نفر در فوتبال ۴ نفر در تنیس ۳ نفر گلف ۲ نفر اتومبیل رانی ۱ نفر بوکس ۱ نفر رزمی (بزن بترکون) و آمار از اینجا برای من جالب تر شد ۱۸ نفر فوتبال آمریکایی ۱۳ نفر بسکتبال در صورتی که شاید اگر از ما می پرسیدند …
خیلی وقت هست که دوست دارم در مورد این صفت مهم و بلند، یعنی “دلسوزِ آگاهِ توانا” بنویسم. فرصت دست نداد تا به امروز در همین ابتدای متن یک نکته را بگویم، من دوست داشتم اسم این مطلب “دلسوزِ دانایِ توانا” باشد هم از لحاظ هم آوایی زیبا تر بود هم کلمه “دانا” منظورم من را بهتر می رساند. اما از آنجایی که کلمه دانا بیشتر ما را یاد افراد سن بالا و ریش سفید می اندازد، با خودم فکر …
مقدمه نامربوط: اصلا نه فرصتی هست برای نوشتن و نه حوصله ای ترجیح می دهم همان زمان کوتاه برای نوشتن را هم به دیدن یک فیلم بگذرانم. وقتی به سال های قبل وبلاگم نگاه می کنم، برهه ای از زمان بوده که هر روز مطلبی می نوشتم. حالا انگشت به دهان آن روزهایم هستم، که چگونه هم به توسعه مهارتها می رسیدم، هم به کار و هم به نوشتن. وقتی که در شور برای رسیدن به یک بیزنس بزرگ در …
از وقتی که این تاک شو همرفیق با مجری گری شهاب حسینی شروع شده، من پیگیرش هستم. به نظر من قسمت اول آن که نوید محمدزاده دعوت شده بود، خیلی دوست داشتنی بود. البته من از نوید محمدزاده خوشم می آید. نمی دانم چون موفق است، دوستش دارم یا واقعا دوست داشتنی است. من فکر کنم سه بار این قسمت را دیده ام. بهترین قسمت های آن را که به دل خودم نشست را برای شما جدا کرده ام. اول …
اگر قرار باشد برچسبی بر روی من زده شود، آن “خوش بین بودن” و “مثبت نگاه کردن به مسائل” است. عموما اطرافیان من را به یک آدم با انرژی می شناسند اما بگذارید یک صحبت را خیلی راحت و بی پرده به شما بگویم، همانطور که می دانید شرایط بد است (نه بد کلمه خوبی نیست، حق مطلب ادا نمی شود)، شاید بدتر هم بشود. حدس من این است که شرایط رو به بهبود برود، اما چه بهبودی؟! مثلا دلار …
خاطرم هست سال ۹۱ بود که دچار مشکلی شده بودم و در پی چاره با دایی ام که آن زمان خیلی قبولش داشتم مشورت می کردم. به دایی ام گفتم که من دوست دارم از آقای X جلو بزنم گفت: اگر مُرد چی؟ آن وقت برای چی تلاش می کنی، اون عامل تلاش تو هست؟ گفتم می خواهم به خانم Y برسم گفت اگر مُرد چی؟ آن زمان دایی ام داشت به من یاد می داد که هدف باید درونی …
چند مدت پیش داشتم به این موضوع فکر می کردم که چرا از گل های مصنوعی انقدر که باید استقبال نشد و در مکان های زیادی آن را نمی بینیم. در صورتی که روی کاغذ ایده ی بسیار خوبی است. شما یکبار هزینه می کنید و همیشه زیبایی یک گل را به صورت دائمی دارید. به نظر من همین موضوع که به عنوان نقطه قوت آن بیان شده، نقطه ضعف اصلی آن محسوب می شود. گل مصنوعی همیشه مانند روز …
آخرین دیدگاه ها