این داستان: دو نمونه از پارتی بازی من در زندگی

داستانک اول:

تازه از کارشناسی فارغ التحصیل شده بودم که بابام به شدت اصرار داشت من برم سر یک کار عمرانی. چون من عمده زمانم مربوط می شد به کارهای بازاریابی و فروش

به من گفت که یک دوستی در شرکت های زیر مجموعه قرارگاه خاتم النبیا دارد و می توانم آنجا شروع به کار کنم.

روز مصاحبه رسید، وقتی که فرم مصاحبه را دیدم خیلی تعجب کردم، چون من اصلا مهارت خاصی نداشتم و نمی دانشتم باید چه بنویسم. فقط گوشه برگه یک کادر بود که نوشته بود: نام معرف. من همین کادر را پُر کردم.

چون گفته بودند فقط همان مهم است. بعد از اینکه برگه را تحویل دادم گفتند که با شما تماس می گیریم 🙂

الان حدود ۷ سالی هست که هنوز منتظرم با من تماس بگیرند. این اولین و آخرین مصاحبه شغلی بود که داشتم.

داستانک دوم:

حدود یکی دو سال بعد چون یکی از دوستانم در شهرداری شهر دیگری کارهای پیمانکاری رنگ جداول را می گرفت و سود خوبی داشت. من هم به فکر انجام این کار افتادم. (آن زمان اوج خلاقیتم همین بود)

به بابام که گفتم، گفت مشکلی نیست و فلانی را در شهرداری کل می شناسد. با اوتماس گرفت. دوست بابام گفت که اول باید برود  شرکت سهامی خاص ثبت کند. این اقدام را انجام بدهد، بعد باقی راهنمایی را انجام می دهم.

من هم درگیر ثبت شرکت شدم. بعد از آن هم شروع به گرفتن یک سری لوح تقدیر از اینجا و آنجا برای رزومه سازی کردم.

تمام کارها را که انجام دادم رفتم پیش دوست بابام. گفت خیلی عالیه، حالا برو پیگیر روزنامه باش. شهرداری مناقصه هاش رو آنجا اعلام می کند.

من آن لحظه اینجوری بودم ?

خلاصه که اینم نشد

آن زمان با چیزی به نام خلق ارزش و در پی آن خلق ثروت آشنایی نداشتم و نمی دانستم عزت نفس از کجا شارژ می شود. بیشتر به دنبال پول بودم ولو با دلالی و سفته بازی.

بعد از اینکه چند تا مورد دلالی هم داشتم (در این مطلب کمی از آن کارها نوشتم: سه چیز که به من اعتبار داد) متوجه شدم که اینکارها من را ارضا نمی کند.

خیلی خوشحالم که هر دو بار سرم به سنگ خورد.

در پی خلق ثروت ناشی از ارزش آفرینی “خدمت از ما” متولد شد و الان ۳ سال و ۷ ماه و ۴ روز هست که مشغول هستیم. (معرفی خدمت از ما)

لینک مطلب مرتبط: درباره خدمت از ما | سامانه آنلاین درخواست خدمت

با تشکر

حمید طهماسبی