من نه تنها قلم و طرز نوشتن و نحوه ادای کلمات آقای امیر تقوی را دوست دارم بلکه امروز متوجه شدم، هم زمانی دل ایشان با خودم را هم دوست دارم.
مطلبی نوشتن تحت عنوان “حال آدم که دست خودش نیست” دوست داشتید سر بزنید و به آهنگ دلنواز آن گوش دهید.
همین جا، جا دارد که یادی کنم از یک مطلب قدیمی در سایت ایشان تحت عنوان “مدیریت و توهم آزادی تصمیم گیری و قدرت انتخاب”
قبلا هم کامنتی از ایشان در متمم خوانده بودم که نوشته بودند:
صبور باش و تنها
سر به زیر و سخت
با تشکر
1 دیدگاه روشن هم قلمت، هم زمانش را …
از لطف شما ممنونم.
با مهر