حاصل ۱۰ سال برنامه ریزی

41 دیدگاه روشن حاصل ۱۰ سال برنامه ریزی

• 
  مهدی نیری

  ۱۷ دی ۱۳۹۹ at ۱:۴۸ ب٫ظ - پاسخ

  سلام جناب طهماسبی حالتون خوبه
  بنده هدفی دارم تحصیل دکتری در خارج کشور
  اما هی برنامه ریزی میکنم هی زبان میخونم هی اموزشگاه میرم منتها این برنامه دو هفته الی یک ماه دوام داره بعدش دیگه ازهم میپاشه و حدود سه سال رفتن من به تعویق افتاده و مشغله کاری و وضعت کنونی و بی پولی و قرض …شاید برنامه مرا بهم می ریزه و از هدف بازموندم
  خواهشم اینه طوری بنده را راهنمایی کنید و برنامه بدید که این بار با قاطعیت هدفم را دنبال کنم و بهش برسم.
  ممنون و تشکر

• 
  کیمیا حاتمی

  ۱۳ مهر ۱۳۹۹ at ۱:۵۶ ب٫ظ - پاسخ

  سلام درود بابت متن عالیتون به نظرم من که با برنامه ریزی و اعتقاد به راز کائنات میشه دنیا رو هم تو مشتت بگیری

• 
  محمد حیدری

  ۲۱ مهر ۱۳۹۸ at ۷:۰۴ ق٫ظ - پاسخ

  سلام بسیار خوب بود به خصوص موارد 3 و 4 و 5 ممنون

• 
  مسعود

  ۴ شهریور ۱۳۹۸ at ۳:۱۷ ب٫ظ - پاسخ

  ممنون از مطالب خوبتان.لطفا اگر امکان داره مثال ها و مطالبی که مبحث را کامل کنه را هم معرفی کنین.

• 
  حسن

  ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ at ۱۲:۱۴ ب٫ظ - پاسخ

  خیلی استفاده کردم حمید جان
  دانشجوی سال آخر دکتری هستم تقریباً یکی دو سالی میشه از خودم و خواسته هام بدور ماندم و میشه گفت اکثر مواقع خودم هستم که خودمو گول میزنم… همیشه مسیر رسیدن به آرمان و هدف سخت و پرتلاطم هست باید بلد باشی بجنگی تا موفق بشی …
  برنامه ریزی سلاح مهمی هست برای رسیدن به آرمان و هدف مورد نظر و پیروزی در جنگی بنام زندگی و زندگی…

• 
  ...

  ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ at ۴:۱۵ ب٫ظ - پاسخ

  با سلام واحترام،
  مطالب شما خوب بود. ولي چيزي که در مطالب شما ناگفته ماند چند مثال و نحوه برنامه ريزي مي باشد توقع داشتم بجاي کلي گفتن به مطالب جزئي تر پرداخته و اندکي در مورد اينکه خود برنامه چگونه تنظيم شود و نحوه پايبندي به آن را ارائه مي فرموديد. البته مشخص و روشن هست که هر کسي برنامه خودش را دارد ولي شالوده برنامه ريزي يکي است و نحوء اجرا برنامه و ادامه دادن به اهداف محقق نشده هم روشي بنظر يکسان مي باشد. با تشکر و احترام

  • 
    مریم

    ۳۱ خرداد ۱۳۹۸ at ۲:۴۲ ق٫ظ - پاسخ

    دقیقا منم دنبال یه مثال بودم تا اخر مطلب

• 
  میلاد

  ۲۵ فروردین ۱۳۹۸ at ۱۱:۰۶ ق٫ظ - پاسخ

  سلام وقتتون بخیر
  ببخشید در مورد اولویت بندی کارها یه سوال داشتم .بعضی از کار ها که اولویت بالاتری دارند زمان سررسیدشون از کاری که اولویت پایین تر داره کمتره . حالا باید چه کار کرد ؟
  شما می گید اول باید کارهای اولویت بالا را نجام بدید.

• 
  وحید زمانی

  ۱۸ فروردین ۱۳۹۸ at ۲:۰۴ ب٫ظ - پاسخ

  ممنون از شما آقای طهماسبی بابت مقاله خوبی که نوشتید

• 
  mahdi

  ۱۸ اسفند ۱۳۹۷ at ۱:۰۴ ق٫ظ - پاسخ

  با تشکر از این متن فوق العاده
  مثل بقیه سایتا نبود که تهش بگه حالا بیا فلان جا ثبت نام کن تا موفق شی :-{

• 
  مهدی

  ۱۴ بهمن ۱۳۹۷ at ۱۱:۲۲ ب٫ظ - پاسخ

  سلام .آقا حمید جان میخواستم بگم که من الان رشته تجربی در حال تحصیل هستم . اینقدر درس خواندن رو دوست دارم و عاشق اون هستم که خدا میداند.عاشق اینهم هستم که برنامه ریز عالی داشته باشم. هدفم هم پزشک شدنه.ولی از این خسته شدم که هر روز باید مسافتی رو طی کنم و به کتابخانه بروم.چون در خانه فقط یک اتاق داریم و سه خواهر برادریم..واقعا دارم عذاب میبینم بقیه ازم جلو بزنن.با این حال معدل نوبت اول من 18 شد

  • 
    محمود قاسمی

    ۲۴ فروردین ۱۳۹۸ at ۰:۳۵ ق٫ظ - پاسخ

    واقعاً اگه اینقدر درس مشقتو دوست داری و یک هدف داری باید بجنگی دیگه خودت تا اخرش برو.

• 
  حامد

  ۱۴ دی ۱۳۹۷ at ۵:۲۵ ق٫ظ - پاسخ

  ممنونم بابت این وب سایت پر محتوا و خوب ، استفاده کردیم بزرگوار

• 
  محمدرضا

  ۲۷ مرداد ۱۳۹۷ at ۰:۲۸ ق٫ظ - پاسخ

  سلام استاد ارجمند
  میخواستم کمکم کنید در رابطه با عذت نفس ونداشتن اعتمادبنفس به خودم ..از اینجا شروع کنم که من دانشجوی تربیت بدنی هستم و چند سالی هست که تو داروخونه تکنسین و نسخه پیچ داروخانه هستم و کارم رو بصورت عالی انجام میدم و از خودم وهم دکترم از من راضی هست ولی مشکل اینجاست که بدلیل بیمه نشدن در داروخانه حس بد میده و بعنوان کسی که به این کار علاقه دارم و نیاز دارم امنیت کاری نمی‌ده و این مطلب هرزگاهی فکر منو مشغول می‌کنه با اینکه چند ساله برای داروخونه و دکترم زحمت میکشم ولی بازم یه ترسی تو وجودم هست بخاطر امنیت کاری میخواستم کمکم کنین چکار کنم تو فکر این نباشم و اعتماد بنفس داشته باشم و فقط به هدفم فک کنم لطفا کمکم کنید

  • 
    حمید طهماسبی

    ۲۷ شهریور ۱۳۹۷ at ۵:۴۴ ب٫ظ - پاسخ

    سلام محمدرضا جان
    ریشه عزت نفس پایین نداشتن یا کم داشتن مهارت هست
    تو اگر همین الان حقوقت 3 برابر بشه باز هم دغدغه بیمه داری؟ بعید می دونم
    تا می تونی مهارت هات رو افزایش بده
    نمی دونم در کار شما چه مهارت هایی خوبه.
    پیشنهاد می کنم این فایل صوتی رو گوش بدی
    بک عدد 1 نیازمندیم
    و بعد از اون شروع کن به خوندن کارگاه عزت نفس

• 
  درمانده

  ۱۰ مرداد ۱۳۹۷ at ۶:۴۴ ب٫ظ - پاسخ

  دچار فراموشی و حواس پرتی شدید هستم .کاری رو که به من میسپارن فراموش می کنم انجام بدم. درمانی داره؟

• 
  سعيده

  ۱۰ تیر ۱۳۹۷ at ۱:۱۷ ب٫ظ - پاسخ

  سلام من نميدونم چرا اينقدر از برنامه ريزي فراري هستم و توي دفتر هرشب برنامه روز بعدمو مينويسم اما فردا كه ميشه اگر يكي از برنامه هامو انجا ندم اصلاً دلم نمي خواد كه برم سمت دفتر و كارهاي انجام داده شدمو تيك بزنم

• 
  بهنام

  ۹ تیر ۱۳۹۷ at ۱:۰۶ ب٫ظ - پاسخ

  با سلام و عرض ادب واحترام
  استاد ميخوام خيلي رك و بي شيله پيله اعترافي رو بكنم كه گفتنش انقدرها هم ساده نبود،من آدم خيلي سخت كوش و پرجنب و جوش و كنجكاوي بودم و دوست داشتم همه چيز رو به نحو احسنت انجام بدم كه اكثر مواقع هم موفق بودم اما از زماني كه كارمند يك شركتي شدم خيلي بي برنامه بي انگيزه و تنبل شدم يعني 1% از عملكرد و كارايي خودم راضي نيستم.دليلش هم فكر ميكنم از بين رفتن انگيزه و اهدافي بود كه با حق كشي ها و چيره شدن روابط بر ضوابط بيشتر شركتهاست و من هم از اين قائله مستثنا نبودم.
  اصلا ديگه اينطور ادامه دادن رو دوست ندارم و خسته ام و به فكر چاره هستم ولي الان 5 سال هست كه رشته كارهام از دستم در رفته و هر كاري ميكنم نميتونم خودم رو از اين حالت خلاص كنم.نميدونم از كجا شروع كنم و چطوري از اين قطار شهربازي پياده بشم،فقط به دور خودم ميچرخم بي آنكه به جايي برسم
  لطفا كمكم كنين

• 
  مهدی

  ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ at ۸:۱۲ ب٫ظ - پاسخ

  سلام
  37 سال دارم متاهل با یک فرزند سال 82 فوق دیپلم نرم افزار گرفتم.پارسال با شرط معدل کاردانی به کارشناسی در رشته مدیریت دولتی قبول شدم.الان ترم دوم هستم قصد دارم تا دکتری ادامه بدم.10 سال هم است که انباردار هستم.مثل اکثر ایرانی ها برنامه ریزی ندارم.راجع به برنامه ریزی ، هدف گذاری، مدیریت استراتژیک، مکاتب مدیریت و نظریه پردازان آن، کلی مطلب خوندم.فکر می کنم داشتن هدفی که مجبورت کنه به خاطرش مثل شیر دنبال آهو با تمام وجود تلاش کنی هم لازمه هم شخصیه( ممکنه متفاوت باشه)وگرنه دچار روزمره گی میشی یا بدون برنامه زندگی میکنی و یا برنامه ریزیت علی السویه میشه.
  با یه همچین هدفی می تونیم برنامه ریزی موفقی داشته باشیم و به خوبی بهش عمل کنیم.
  البته خودم از آنجاییکه خیلی آدم سخت گیری تو زندگی نبودم چنین هدفی هم پیدا نکردم.

• 
  مهدی شکیبا

  ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ at ۷:۴۵ ب٫ظ - پاسخ

  اولین باره که توی وب سایتی کامنت میزارم
  با اینکه ۶ ساله کارم طراحی وب سایته و سروکله زدن با اینترنت !

  ولی دلم میخواست تشکر کنم و بگم

  این متون معرکه بود آقای طهماسبی !

  خسته نباشید 3>

  موفقیت یک روزِ نیست، ولی حاصل تلاش های روزانه است

• 
  حمید

  ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۷ at ۵:۵۵ ب٫ظ - پاسخ

  سلام حمید جان وقتون بخیر
  با نوششته ات موافقم و ب دردم خورد ممنون.
  من یکی از مشکلاتم اینه ک پایبند نیستم ب برنامه هام.
  البته ی روزایی خوبم بیشتر پایبند نیستم.
  پیشرفت متوسطی هم داشتم . ولی میدونم اگه ب برنامه هام عمل کنم میترکونم . ولی همیشه تنبلی میکنم .
  دوست دارم کمکم کنی و اگه شما هم کمکی خواستی از دستم بر بیاد در خدمتم.

• 
  سارا

  ۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ at ۱۰:۴۵ ق٫ظ - پاسخ

  با سلام و روز بخیر خدمت استاد ارجمند جناب آقای طهماسبی
  خدمت تون عرض کنم که بنده رشته برنامه ریزی درسی تحصیل کرده ام ولی کلا در زمینه مدیریت زمان و اراده ی انجام کار ضعیفم و نمی دونم چه جوری می تونم تقویت کنم خودمو!!
  اراده م خیلی ضعیفه و سریع تحلیل میرم!!
  راهنمایی بفرمایید ممنون میشم

  • 
    حمید طهماسبی

    ۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ at ۴:۱۳ ب٫ظ - پاسخ

    سلام سارا جان
    لطفا در ابتدا شروع به خواندن مجموعه عزت نفس کن.
    اگر مشکل مرتفع نشد همین جا به این کامنت من باز سوال بپرس تا مرحله بعدی را بگویم.
    موفق باشی

• 
  سجاد

  ۷ فروردین ۱۳۹۷ at ۱:۵۵ ب٫ظ - پاسخ

  سلام اقا حمید عزیز
  ممنون بابت این انتشار تجاربت
  اما من دارم به خودم نگاه میکنم میبینم که بخوام برنامه ریزی برای یک سالم انجام بدم چیکار باید کنم. مثلا یکی از دوستان تو کامنت گفته بود 10 تا کتاب بخونم ، منم همچن هدفی دارم اما نمیدونم چه کتابی باید بخونم. من اگه بخوام خیلی خوب برنامه ریزی بکنم اینه بتونم برای فردام یا نهایتا برای یک هفته برنامه ریزی کنم اما بیشتر دوست دارم یک هدف بلند مدت داشته باشم تا بتونم به اون هدف برسم اما نمیدونم چجوری اون هدف یک سال اینده رو انتخاب کنم و یا اگر اون هدف رو انتخاب کنم ، هدف درستی است و من را در مسیر درست قرار می دهد ؟ بخاطر این از برنامه ریزی میترسم .

• 
  مهمان

  ۲۲ بهمن ۱۳۹۶ at ۱۰:۰۰ ق٫ظ - پاسخ

  خلاصه ، مفید ، تجربه شده
  ممنونم

• 
  رویا

  ۱۸ شهریور ۱۳۹۶ at ۵:۱۴ ب٫ظ - پاسخ

  دوست داشتم.خوب بود خیلی

• 
  مجتبی د

  ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ at ۱:۴۵ ب٫ظ - پاسخ

  این قصه برنامه ریزی را من از بسیاری از عزیزان میشنوم.اما افرادیکه در اطرافم نسبتا موفقند و پولساز بطور مطمین عرض میکنم که حتی از یک نفرشان یکبار این روش مکتوب بودن و برنامه ریزی هر روزه ،کوتاه مدت ،میان مدت و بلند مدت را ندیده ام.نهایت کاریکه از آدمهای موفق دور و برم که اکثرا هم در بخش صنعت و مهندسی یا پزشکی مشغولند دیده ام.در بهترین شرایط داشتن یک لیست کار روزانه ،آنهم معمولا پشت یک کاغذ باطله بوده است.

  • 
    حمید طهماسبی

    ۲۹ خرداد ۱۳۹۶ at ۵:۲۹ ب٫ظ - پاسخ

    مجتبی جان
    یکی از مشکلاتی که گریبان گیر اکثر ما میتواند باشد این است که
    1- از حرف های خود مطمین هستیم
    2- اطرافیان خود را به کل جامعه بسط می دهیم
    3- کیفیت سلیقه و نظر خودمان را محور اصلی قرار می دهیم
    4- تعریف یکسانی از موفقیت نداریم
    ولی از همه این ها بگذریم، برنامه ریزی باعث شفاف تر شدن آینده و چارچوب دار شدن آن می شود و باعث می شود کمی از آینده برای ما ابهام زدایی شود.
    خیلی از مواقع ما رفتار آدم های موفق را می بینیم اما به مدل ذهنی آن ها توجه نمی کنیم.
    چک لیست و جدول برنامه ریزی جالب متمم

• 
  سینا شهبازی

  ۱۲ خرداد ۱۳۹۶ at ۷:۰۳ ب٫ظ - پاسخ

  ممنونم بابت حمایتت.
  اگر منظورت خواندن درس1 بود، این کار را انجام دادم و به صورت خلاصه فهمیدم که برای توسعۀ مهارت‌های فردی، هم به دانش برنامه‌ریزی نیاز دارم هم به تجربه و مهارت برنامه‌ریزی.
  اگر هم منظورت از خواندن این بود که کلّ مطالب سری توسعۀ مهارت‌های فردی را بخوانم، باید ازت زمان بیشتری بگیرم.

  • 
    حمید طهماسبی

    ۱۳ خرداد ۱۳۹۶ at ۷:۳۰ ق٫ظ - پاسخ

    سینای عزیز من
    اون انرژی که داری را خیلی دوست دارم
    منظورم همه آن درس ها بود. (به من اعتماد کن)?

• 
  سینا شهبازی

  ۱۲ خرداد ۱۳۹۶ at ۴:۱۳ ق٫ظ - پاسخ

  سلام علیکم حمید عزیز
  ممنون از مطلبی که با ما در میون گذاشتی.
  راستش من همیشه از برنامه‌ریزی لذّت می‌برم ولی از نوع کوتاه مدّتش.
  مثلاً می‌دونم که امروز می‌خوام چه مطلبی رو توی متمّم بخونم. یا مثلاً می‌دونم امروز (یا این هفته) می‌خوام چه کتابی رو بخونم و حدس می‌زنم تا کجاش پیش می‌رم.
  ولی همیشه از این می‌ترسم که برنامۀ بلندمدّت بریزم. به لحاظ تئوری می‌دونم برنامۀ بلندمدّت رو قراره بشکنم به میان‌مدّت و کوتاه‌مدّت ولی یه چیزی توو وجودم هست که اجازه نمی‌ده.
  تو چجوری این کار رو می‌کنی؟
  (به خصوص توی کسب و کار که من توش خیلی تجربه ندارم، دوست دارم حاصل تجربه‌هات رو بدونم.)
  ممنونم که وقت گذاشتی و کامنتم رو باحوصله خوندی. امیدوارم کامنت‌هام توی متمّم هم بخونی و اگه مفید بود امتیاز بدی تا داغ نظردادن توی Mrshabanali.com از روی دلم برداشته بشه 😀

  • 
    حمید طهماسبی

    ۱۲ خرداد ۱۳۹۶ at ۴:۴۵ ب٫ظ - پاسخ

    سلام سینا جان
    بهترین کار برای شروع از مهارت برنامه ریزی متمم هست (اولین کار را انجام بده)
    بخوان
    کامنت بزار
    من هم قول میدم بخوانم. اگر چیزی یاد گرفتم از کامنتت چشم. امیتاز هم میدم
    بعدش بیا اینجا بگو کلش رو خواندی تا من بهت بگم من چیکار می کنم.
    موفق باشی پسر

    • 
      سینا شهبازی

      ۲۲ مرداد ۱۳۹۶ at ۴:۲۷ ب٫ظ - پاسخ

      حمید جان، دوست عزیزتر از جان
      بهم قول دادی که چندماهی رو روی درس‌های برنامه‌ریزی متمم وقت بگذارم. بهم گفتی احتمالاً 2ماه طول می‌کشه. من سعی کردم کمی از درس‌های مهارت یادگیری رو هم بخونم و با توپِ پر خدمتت برسم.
      به قول دوستان الوعده وفا. اومدم بگم من کلش رو خوندم. منتظرم تا بدونم تو چجوری برنامه‌ریزی می‌کنی.
      راستی حمید، اینجوری که من ازت فهمیدم، از تعریف کردن و تعریف شنیدن چندان خوشت نمیاد. ولی واقعاً ازت ممنونم. بهم توی متمم و توی زندگی کمک زیادی کردی. خودت می‌دونی که مدیون کمک‌هات و راهنمایی‌هات هستم. ممنونم ازت.

• 
  پریسا حسینی

  ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۶ at ۱۱:۰۹ ب٫ظ - پاسخ

  سلام حمید عزیز
  من همیشه برنامه ریزی رو دوست داشتم، از دبیرستان این کارو می کردم. همیشه هم به منعطف بودنش خیلی اهمیت می دادم. اما چیزی که این روزها توجهم رو جلب کرده، وقفه ای هست که باید برای گزارش نویسی و مرور اینکه تا حالا چی کار کردیم بزاریم. این خیلی اصل مهمیه که همینطوری سرمون و نندازیم پایین و صبح تا شب به کارهامون مشغول بشیم. البته بگم این رو هم قبول دارم که وقفه به معنی نشستن و هیچ کاری نکردن و فقط فکر کردن نیست.
  این روزا تو این فاز هستم، هم برنامه ریزی برای متمم و هم مسیر عکاسی و هم زندگیم.

  خیلی شفاف و روان می نویسی، من اصولا گام به گام نوشتن رو خیلی دوست دارم، چیزی که خودم توش تقریبا ضعیفم:)

  • 
    حمید طهماسبی

    ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۶ at ۱۲:۱۳ ب٫ظ - پاسخ

    سلام پریسا جان
    من واقعا معذرت می خوام که همین الان کامنتت را دیدم.(یک پلاگین احمقی رو سایتم هست شما را اسپم کرده بود و من ندیده بودم)
    خیلی خوشحال شدم اسمت را تو سایتم دیدم. من برنامه ریزی برام جزء سرگرمیه.
    یادت باشه که برنامه ریزی خیلی مفیده و اگر از استراتژی و تفکر استراتژیک بدانی توی این کار موفق تری.
    خیلی خوبه که این روزها می بینم فعالیتت در متمم بیشتر شده
    خوشحال میشم جایی کمکی خواستی بهم بگی
    شاد باشی

• 
  حمید طهماسبی

  ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ at ۱۰:۴۸ ق٫ظ - پاسخ

  “چگونه برنامه ریزی کنیم که ان را دوست داشته باشیم”
  مطلب جالبی بود که در متمم خواندم. گفتم اینجا بنویسم که در نهایت یک مطلب جامع و کامل بشود.

• 
  پوریا ظریف

  ۸ بهمن ۱۳۹۵ at ۳:۴۷ ب٫ظ - پاسخ

  حمید جان ممنون از مطلب خوبی که نوشتی . به نظرم ما باید برای سبک زندگی برنامه ریزی کنیم نه سطح زندگی ،چون در سبک زندگی سهم زیادی از بار زندگی بر دوش خودمون می افته و برای تغییر پیدا کردنش احتیاج به اراده زیاد داره بر عکس سطح زندگی که مربوط به زمان های دوره و این خود به معنای نوعی به تعویق انداختن و اهمال کاری .
  از طرفی برنامه ریزی استراتژیک تا جایی که من میدونم بر تعیین هدف های دور دست و خرد کردن آن به گام های کوچک تر اصرار دارد و تو دنیای داینامیکی که هر لحظه در حال تغییر و ما با برداشتن هر گامی یک بخش جدیدی از جهان برایمان پدیدار مشود یا ظهور میکند و کلا مسیر ما رو عوض میکند ،فکر میکنم باید ما به سراغ چیزای دیگه ای بریم مثل تفکر استراتژیک .اگر دقت هم کرده باشی تو دنیای کسب وکار هم دیگه هدف گذاری بلند مدت معنای چندانی ندارد و بحث هایی مثل چشم انداز در افق های زمانی بسیار کوتاه امکان پذیره .
  من با توجه به احترام زیادی که برای پورتر قایلم ولی نظرات میتزبرگ رو در دنیای داینامیک امروز کارامدتر میبینم.

  • 
    حمید طهماسبی

    ۸ بهمن ۱۳۹۵ at ۵:۵۸ ب٫ظ - پاسخ

    پوریا برنامه ریزی باید ۳ قسمت باشه.
    کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت.
    البته فراموش نکن که باید تو یک تلورانسی را در برنامه ریزی داشته باشی و فضای تغییر کوچک را درآن پیش بینی کرده باشی.
    ولی کماکان من توی مکتب پورتر راحت تر و راضی ترم
    البته که هر دوی این ها موفق هستند و من و تو باید ببینیم با کدام می توانیم راحت تر و موفق تر عمل کنیم.

• 
  علی کریمی

  ۷ بهمن ۱۳۹۵ at ۲:۴۷ ب٫ظ - پاسخ

  حمید به نظرم الان روزگاری شده که ما فقط روی منابعی که خودمون داریم می‌تونیم برنامه ریزی کنیم. نه achievementهای بیرونی مثلاً من برنامه ریزی می‌کنم که تا یک سال آینده این ۲۰ تا کتاب را بخونم. خیلی خوبه. همی چی دست منه، زمان و انرژی دست منه بالاخره هر روز یک نیم ساعت تا یک ساعتی وقت می‌گذارم و می‌خونم ولی در مورد دستاوردهای خارجی اصلاً نمیشه برنامه ریزی کرد. مثلا همین امروز ترامپ اعلام کرد نمی‌خواد به دانشجویان ایرانی ویزا بده یعنی الان کسی که می خواد اپلای کنه بی چاره شد. من یک دوستی داشتم رفت روسیه برای ادامه تحصیل دکتری روز آخرها که داشت می رفت با شور و هیجان داشت مسیر آینده شو می گفت طوری برا خودش برنامه ریزی کرده بود که دکتراشو تموم کنه و شهروند اونجا بشه. چون بورسیه بود همه چه قطعی به نظر می‌رسید. ولی چی شد؟ یک سال بعد غرب روسیه را تحریم کرد.بودجه دولت کم شد. وزارت علوم آنجا نتوانست بورسیه دانشجویان خارجی را بده. در حالی که بورسیه بود “باید” بهش پول می دادن. بنده دست از پا درازتر برگشت کل پسنداشو هم خرج کرده بود آخرها سوپر مارکت زده بود نمی دونی دیدن او صحنه که یک آدم که تا دیروز روی پیشرفته ترین موضوعات مدیریت داشت بحث می کرد شامپو و جوهر نمک می فروخت چقدر دردناک بود.

  • 
    حمید طهماسبی

    ۸ بهمن ۱۳۹۵ at ۵:۵۴ ب٫ظ - پاسخ

    من کاملا با نظرت موافقم
    من با این موافقم که محیط خیلی تاثیر داره و اگر رونالدو تو ایران بود با وانت کنار خیابان هندوانه می فروخت
    ولی قبول داری که اگر کسی در درون خودش بخواد یک کاری را انجام بده به هر طریقی انجامش میده؟
    من قبول دارم که اهدافی که دست خود ما باشند محقق کردنش راحت تره. به خاطر همین هم من بیشتر اهدافم همین شکلی هست. علی من همیشه تو این فکر بودم که یک کسب و کاری داشته باشم که هر جا باشم با یک لپ تاپ انجام بشه. امروز هم به همین رسیدم. من می خواستم کارشناسیم و شریف قبول شم ولی رتبه ام شد ۴۰،۰۰۰ .
    ولی کارم را ادامه دادم و اهدافم را کمکاکان (مثل بچه پر رو ها بزرگتر کردم). من اگر برای سال آینده هدفی بگذارم و به آن نرسم برای سال بعد هدف را بازهم بزرگتر می کنم. تا جایی که بتوانم پیروزی های کوچک را فدای فتح های بزرگ و پایدار می کنم.
    برای من موفقیت خلاصه شده توی کسب و کار. تو خودت چارت استارت بیزنس را خواندی. اونجا هم اگر دقت کرده باشی من همه هدفم انجام بیزنسی بود که همه چیزش به خودمان مربوط شود نه اینکه بیافتیم دنبال گرفتن مجوز و التماس به این و آن، و بعد هم مدیر اون سازمان عوض بشه. دوباره روز از نو روزی از نو.
    علی من نمی دونم تو start up ها رو قبول داری یا نه. من هیچ وقت تو هیچ استارت آپی شرکت نکردم و نمی کنم(نظر الان من این است) ولی با فضای آن ها آشنا هستم. چون وقتتو تلف می کنه. آدم باید زود دستشو خاکی بکنه. اونجا ها بیتشر به درد دوست شدن با جنس مخالف میخوره و یک سری آدم که هی بهت بگن تو چقدر خفنی و با سوادی و از این حرف ها.

    • 
      علی زمانی

      ۲۸ تیر ۱۳۹۷ at ۰:۲۶ ق٫ظ - پاسخ

      «آدم باید زود دستشو خاکی بکنه»
      این نکته، از هر برنامه ریزی ای مهمتر بود.
      خیلی از اوقات، برنامه ریزی صرفن جاییه که برای فرار از «خاکی کردن دستهامون» بهش پناه می بریم.